Αν και δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα από το ΟΗΕ, η Παγκόσμια
Ημέρα Ωκεανών γιορτάζεται από το 1992. Θεσμοθετήθηκε στις 8 Ιουνίου της ίδιας
χρονιάς, κατά τη διάρκεια της Συνόδου για την Γη στο Ρίο Ντε Ζανέιρο, όπου 150
ηγέτες απ' όλο τον κόσμο υπέγραψαν τη Συνθήκη για την Βιοποικιλλότητα, σε μια
προσπάθεια να εμποδίσουν την εξαφάνιση σπανίων ειδών από το ζωικό και φυτικό
βασίλειο.
Οι ωκεανοί καταλαμβάνουν πάνω από το 70% της επιφάνειας της
Γης και έχουν συνδεθεί από αρχαιοτάτων χρόνων με την ανθρώπινη εξέλιξη. Ο
τζίρος των οικονομικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τους ωκεανούς ξεπερνά
τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Οι ωκεανοί είναι απαραίτητοι
για την επιβίωση κάθε μορφής ζωής στον πλανήτη μας καθώς ρυθμίζουν το κλίμα και
τον κύκλο του νερού, παράγουν οξυγόνο, ενώ δεσμεύουν και αποθηκεύουν διοξείδιο
του άνθρακα. Καλύπτουν περίπου τα τρία τέταρτα της επιφάνειας της Γης και
φιλοξενούν το 90% των ζωντανών οργανισμών του πλανήτη,
με καινούργια είδη να ανακαλύπτονται συνεχώς κάθε χρόνο. Οι υγιείς ωκεανοί
είναι θεμελιώδους σημασίας για τη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας του
πλανήτη και κατ’ επέκταση της συνέχισης της ζωής σε αυτό.
Η θαλάσσια ζωή και η βιοποικιλότητα στους ωκεανούς
απειλούνται στις μέρες μας από την υπεραλίευση, τη μόλυνση και πρόσφατα από το
φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αν και η χώρα μας δεν περιβάλλεται από ωκεανούς,
είναι εν τούτοις δεμένη με το θαλάσσιο στοιχείο.
Σύμφωνα με την Greenpeace:
Το 76 % των ψαριών στον κόσμο κινδυνεύει άμεσα από την
εντατική αλιεία.
Το 90% των μεγάλων ψαριών, όπως ο τόνος, ο ξιφίας και ο
μπακαλιάρος, αλιεύονται πέρα από τα ασφαλή όρια για την επιβίωσή τους.
Το 2002 οι συνολικές αλιεύσιμες ποσότητες των ψαριών με
μεγάλη εμπορική αξία, όπως οι μπακαλιάροι του Ατλαντικού και της Μεσογείου,
ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1967, εξαιτίας της υπεραλίευσης.
300 τράτες βυθού οργώνουν καθημερινά με τα δίχτυα τους μια
έκταση μεγέθους 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων, καταστρέφοντας μερικά από τα
πιο ποικιλόμορφα και ευαίσθητα οικοσυστήματα του πλανήτη.
300.000 κητώδη (φάλαινες, δελφίνια και φώκαινες) πεθαίνουν
κάθε χρόνο παγιδευμένα σε δίχτυα.
6,8 εκατομμύρια ως 27 εκατομμύρια τόνοι ψαριών απορρίπτονται
στη θάλασσα ετησίως, αμέσως μετά την αλίευσή τους, επειδή δεν έχουν επαρκή
εμπορική αξία.
800 χιλιόμετρα αφρόδιχτων κατασχέθηκαν από την iταλική
αστυνομία το 2005. Χιλιάδες χιλιόμετρα αφρόδιχτων, όμως, συνεχίζουν να
σκορπίζουν τον θάνατο στη Μεσόγειο.
4 δισ. δολάρια κερδίζει η πειρατική αλιεία κάθε χρόνο εις
βάρος φτωχών κρατών.
300 εκατομμύρια δολάρια στερείται κάθε χρόνο η Σομαλία από
τους πειρατές.
12.000 τόνοι ερυθρού τόνου, 37% περισσότερο από το
επιτρεπόμενο όριο, αλιεύονται παράνομα στη Μεσόγειο και τον Ανατολικό
Ατλαντικό.
Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση της θάλασσας πρέπει να
σταματήσει. Η Greenpeace ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών να προχωρήσουν
αμέσως στην προστασία των ωκεανών του πλανήτη μέσα από τη δημιουργία ενός δικτύου
θαλάσσιων καταφυγίων. Ο καθορισμός των θαλάσσιων καταφυγίων είναι ένα
απαραίτητο βήμα για πλούσιες και υγιείς θάλασσες.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr
http://www.econews.gr
Καραχάλιου Εφη Β1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.