Περπατωντας στο δασος

Μετά την συνάντηση της ομάδας την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου όπου τα παιδιά "περπάτησαν" με την βοήθεια του video στα δάση του Φρακτού και της Πίνδου τους ζητήθηκε να γράψουν μια εργασία με τίτλο "Περπατώντας στο δάσος".
Κάποια παιδιά προσπάθησαν πολύ και ευχαριστήθηκαν τον περίπατό τους, κάποια άλλα ήταν πολύ "βιαστικοί" επισκέπτες. Ας δούμε όμως τι είδαν αυτοί που ευχαριστήθηκαν τον περίπατό τους!

Αθανασία Συρόγιαννη Β3

    ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ  ΣΤΟ  ΔΑΣΟΣ !!!

     Αποφασίσαμε να κάνουμε έναν περίπατο στο δάσος και να απολαύσουμε τη φύση. Ξεκινάμε  λοιπόν νωρίς το πρωί πριν καλά καλά ξημερώσει. Είναι μια φθινοπωρινή μέρα  και δεδομένου ότι το χθεσινό βράδυ ήταν υγρό, το χώμα είναι νωπό. Η υπέροχη μυρωδιά της βροχής σε συνδυασμό με τις σταγόνες που στάζουν από τα φύλλα των δέντρων, μας βοηθούν να καταλάβουμε τι έγινε τη νύχτα που προηγήθηκε. Ο δροσερός αέρας που περνάει ανάμεσα από τις φυλλωσιές δημιουργεί έναν γαλήνιο ήχο που σε ηρεμεί.

     Προχωρώντας βαθύτερα στο δάσος βλέπουμε διάφορα ζώα και έντομα, πολύχρωμες πεταλούδες και πουλιά με παράξενα χρώματα. Οι χρυσές ακτίνες του ήλιου, στεγνώνουν τα βρεγμένα φύλλα, δημιουργώντας ένα καλοκαιρινό τοπίο. Περνάει η ώρα και η ζέστη γίνεται κουραστική, όμως πώς να αντισταθείς σε αυτό το εξωτικό θέαμα; Είναι όμως ώρα να φύγουμε. Κατηφορίζουμε μέσα από το μονοπάτι και βγαίνουμε από το δάσος. Ήταν ένας ωραίος περίπατος και ήρθαμε πολύ κοντά στη φύση!

 

 Παλτόγλου Κλειώ  Α3

Οι βόλτες μου σε μικρά δασάκια της περιοχής 

.

Οι βόλτες μου σε μικρά δασάκια της περιοχής, με ευχαριστούν, γιατί βλέπω τόσο

όμορφα  δημιουργήματα της φύσης που είναι τόσο όμορφα πλασμένα, με αγάπη και

προσοχή, όχι  από τον  άνθρωπο αλλά από αυτό θαύμα που μας περιβάλλει.

Καθώς περπατώ, παρατηρώ ότι η φύση είναι τελικά το μόνο μέρος, που ο άνθρωπος μπορεί και εμπιστεύεται για το τι θα χρησιμοποιήσει. Εκτός  από αυτό

παρατηρώ ότι η φύση είναι φοβερή και ότι έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα δέντρα

και τα φυτά με απλό και λυτό τρόπο. Υπάρχουν σημεία της όμως, που δημιουργούν <<μικρές κρυψώνες >> , για τα ζώα , αλλά και μερικές φορές και για κάποιες φυλές

ανθρώπων. Αυτό όμως που παρατηρώ και δεν μπορώ να βρώ με τον εαυτό μου μία απάντηση, είναι ότι: πώς μπορούν κάποια συγκεκριμένα είδη φυτών-δέντρων  να είναι τόσο όμορφα και να διατηρούν τα φύλλα τους τόσο απαλά και δυνατά;

Υπάρχουν όμως και δημιουργήματα της φύσης, που είναι ανεξήγητη η ομορφιά και ο τρόπος με τον οποίο τα έχει σμιλεύσει.

Υπάρχουν όμως και οι επιδράσεις του ανθρώπου πάνω στην φύση, αυτές τις επιδράσεις πολλοί τις ονομάζουν και <<κατορθώματα>>. Αυτά τα <<κατορθώματα>> λοιπόν, έχουν <<σπρώξει>> την φύση και τα λαμπρά δημιουργήματά της προς τον γκρεμό. Πολλά δάση καταστρέφονται και καίγονται από ανθρώπινες δραστηριότητες, επίσης ο άνθρωπος μολύνει αυτά που παρατηρούμε με το να πετάει σκουπίδια και με το καυσαέριο. Αυτοί είναι οι λόγοι που με στενοχωρούν ενώ παρατηρώ το περιβάλλον του δάσους. Το ερώτημα: γιατί σχεδόν όλος ο πληθυσμός της γης  συμπεριφέρεται με άσχημο τρόπο στο περιβάλλον; που απασχολεί όλους τους λάτρεις της φύσης, δεν βάζει καν σε κόπο κάποιους ανθρώπους στην διαδικασία της σκέψης, ότι αυτό που βλέπουμε είναι ένα δώρο του θεού και ότι πρέπει, ο καθένας με  τον δικό του τρόπο να το προστατεύσει!

Συνοπτικά όλα όμως, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, ο περίπατος στο δάσος βοηθάει στην ψυχολογία του ανθρώπου, επειδή βλέπει όλα αυτά τα δέντρα, τα λουλούδια και τα φυτά, με τα όμορφα χρώματά τους και τις μυρωδιές τους και έτσι η παρατήρηση, σε ένα περίπατο στο δάσος μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους.

 

Βαρσαμά Κατερίνα Γ1

«Τα πλεονεκτήματα του δάσους»

    Το  δάσος είναι πολύ σημαντικό για τον άνθρωπο γιατί είναι  πηγή οξυγόνου που  τόσο πολύ είναι αναγκαίο για την ύπαρξή του. Πέρα  όμως από  το ότι είναι  ωφέλιμο για εμάς και για να ζήσουμε υπάρχουν πολλά παραπάνω που μας προσφέρει. 

         Όπως προανέφερα από το δάσος παράγεται οξυγόνο, μέσω της διαδικασίας της  φωτοσύνθεσης  που κάνουν τα διάφορα φυτά που πληθαίνουν σε αυτό. Κατά την διαδικασία αυτή  τα φυτά χρησιμοποιούν την φωτεινή ενέργεια του ήλιου για να μετατρέψουν το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα σε υδατάνθρακες  και να τραφούν. Χάρη σε αυτή την διαδικασία και το πλήθος όλων αυτών των φυτών   που  βρίσκονται  στο δάσος παράγεται αρκετή ποσότητα οξυγόνου που είναι πολύτιμο για την ανθρώπινη ζωή.

       Ένα ακόμα πλεονέκτημα που προσφέρει το δάσος σε εμάς είναι προστασία.  Για παράδειγμα  όταν έχει βρέξει πολύ τα δέντρα που βρίσκονται στο δάσος συγκρατούν στις ρίζες του το νερό και παίρνουν τις θρεπτικές ουσίες από αυτό, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξή τους. Με αυτόν τον τρόπο το νερό δεν καταλήγει  στις γύρω περιοχές γεγονός το οποίο θα  προκαλούσε πλημμύρες και επομένως  καταστροφές στην περιοχή αλλά και στους κάτοικους που ζουν εκεί.

         Επίσης το δάσος μας προσφέρει  διάφορα προϊόντα του όπως  τα ξύλα τα οποία τα χρησιμοποιούμε για θέρμανση   στο σπίτι μας . Ένα ακόμα προϊόν  του είναι τα βότανα τα οποία χρησιμοποιούνται ως φάρμακα και επομένως ενισχύει πολύ την ιατρική και την κοσμετολογία . Μη  ξεχνάμε βέβαια τα φρούτα και τους  διάφορους καρπούς του  καθώς και τα  ζώα από  οποία τρεφόμαστε.

        Ακόμα σε αυτό βρίσκουμε   μεγάλες  ποικιλίες  χλωρίδας και πανίδας. Αυτές  παίζουν μεγάλο ρόλο στην διατήρηση της ισορροπίας  της τροφικής αλυσίδας . Για αυτό  είναι αναγκαίο  να τα προσέχουμε  και να μην καταστρέφουμε το δάσος  επειδή οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές   όχι μόνο για του οργανισμούς  που ζουν σε εκείνο  άλλα και για  τους υπόλοιπους  που κατοικούν κοντά σε αυτό.

          Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω λοιπόν πόσο   απαραίτητο  είναι το δάσος για εμάς  και πόσα αγαθά μας  προσφέρει όπως αυτά που ανέφερα  και πολλά  ακόμα. Πρέπει λοιπόν να το  φροντίζουμε και να μην το καταστρέφουμε   γιατί      εξαρτόμαστε   από       αυτό!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΙΤΣΙΝΗΣ     Β΄3

Το δάσος είναι η ζωή μας.

           Το δάσος είναι η ζωή μας. Χωρίς αυτό δε  μπορούσαμε να ζήσουμε. Ας δούμε λοιπόν πως είναι μια εκδρομή στο δάσος.

           Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε μια  εκδρομή αναψυχής με το σχολείο μου σε ένα δάσος. Θελήσαμε να ξεσκάσουμε λιγάκι, γιατί όπως ξέρουμε ο περίπατος στη φύση μας χαλαρώνει και μας αποβάλλει το άγχος. Ξεκινήσαμε περπατώντας σε ένα μονοπάτι που τελικά οδηγούσε στην καρδιά του όμορφου δάσους, όπου υπήρχε μια λιμνούλα. Στη διάρκεια της βόλτας συναντήσαμε πολλά και διάφορα δέντρα, μικρά και μεγάλα όπως τα γέννησε η φύση.

              Το δάσος είναι ένα μέρος το οποίο μας βοηθά να ξεχάσουμε όλα τα προβλήματά μας και να γίνουμε Ένα με την αρμονία της φύσης.

                                                                                                  

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΠΟΤΖΑΚΑΚΗ     Β΄2

                Χτες ονειρεύτηκα

                Χτες ονειρεύτηκα ότι χάθηκα σ΄ ένα πυκνό δάσος γεμάτο δέντρα και θάμνους. Το όνειρό μου ήταν τόσο ζωντανό που ακόμη και το πρωί που ξύπνησα νόμιζα  πως το ξαναζούσα. Τριγύρω έβλεπα μόνο το πράσινο των δέντρων και το γαλάζιο του ουρανού και άκουγα το θρόισμα των φύλλων και το κελάηδισμα  των πουλιών.

               Τα συναισθήματα ήταν παράξενα. Από τη μια ο φόβος πώς δε θα έβρισκα τους φίλους μου και από την άλλη η μαγεία της φύσης που εξαφάνιζε το φόβο και τη μοναξιά και με έκανε να νιώθω ηρεμία και ευτυχία. Το τοπίο μαγευτικό με παρέσυρε σ’ έναν άλλο κόσμο. Γύρω μου άκουγα περίεργους ήχους, τις δροσοσταλίδες της πρωι νής δροσιάς που κολλούσαν στα φύλλα των δέντρων και το κελάρυσμα του νερού από το απέναντι  ρυάκι. Κάθε βήμα έμοιαζε  με  όνειρο.

              Ήμουν μαζί, αγχωμένη και ευτυχισμένη ,όταν άκουσα τις φωνές των φίλων μου στο βάθος της διαδρομής κοντά σε ένα ξέφωτο ,που οδηγούσε στο δρόμο. Πλησιάζοντας σκεφτόμουν πόσο αρμονικά ζουν με την φύση οι άνθρωποι . Πόσο πολύ το βλέμμα μου είχε ηρεμήσει με τη μαγεία της φύσης που είχε πετύχει να γαληνέψει την ψυχή μου και να διώξει τους φόβους μου.

 ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΑΚΟΣ   Γ΄2

Μια φορά και ένα καιρό….

         Ήταν Σάββατο πρωί και είχαμε κανονίσει  με τους γονείς μου να πάμε για πικ-νικ στον Παρνασσό. Όταν φτάσαμε πήγαμε και κατασκηνώσαμε κάτω από τα δέντρα. Εγώ  τους είπα πως θα πάω μια βόλτα μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό. Κατά τη διαδρομή μάζευα λουλούδια,  για να τα χαρίσω στους γονείς μου , ενώ συγχρόνως μου ερχόταν διάφορες μυρωδιές της φύσης. Μέσα στο δάσος είδα πολλά ζώα: κοπάδια από ελάφια, σκιουράκια πάνω στα δέντρα ,νυφίτσες ακόμα και αλεπουδάκια. Περπατώντας είδα ένα ποταμάκι και στο βάθος μακριά διέκρινα  κάτι σπηλιές  τις οποίες ήθελα να εξερευνήσω. Αυτό με έκανε πολύ χαρούμενο. Αρχικά άρχισα να τρέχω σαν τρελός , μέχρι που σε κάποια στιγμή ακούστηκε ένα  ‘’μπαμ’’ και η γη χάθηκε από μπροστά μου! Πλάκα κάνω . Ήμουν εγώ που, επειδή σκόνταψα σε μια πέτρα , έσκασα κάτω σαν καρπούζι.

         Μετά από ένα κουραστικό περπάτημα και ανέβασμα έφτασα  ,επιτέλους, στις σπηλιές. Μπήκα  με προφυλάξεις σε μια σπηλιά. Ήταν θεοσκότεινα. Άκουγα θορύβους και αμέσως κατάλαβα πως δεν ήταν για καλό. Όμως δε δίστασα και προχώρησα. Ξαφνικά είδα στο βάθος μια καφέ αρκούδα και άρχισα να τρέχω . Μπρος εγώ πίσω η αρκούδα. Ευτυχώς που βρέθηκε  ένα δέντρο και σκαρφάλωσα γρήγορα πάνω του. Πήγα να πάρω τηλέφωνο τους γονείς μου αλλά συνειδητοποίησα πως το είχα ξεχάσει στο αυτοκίνητο. Τελικά η μαμά έχει δίκιο όταν με αποκαλεί ώρες – ώρες  «ξεχασιάρη και ανεύθυνο ». Είχε περάσει κάμποση ώρα και η αρκούδα ευτυχώς έφυγε. Νόμιζε προφανώς ότι  θα της  πείραζα τα μικρά της. Όταν πια κατάλαβε ότι δε ήμουν επικίνδυνος σηκώθηκε ευτυχώς και έφυγε.

           Είχαν περάσει αρκετές ώρες από τότε που είχα απομακρυνθεί από τους γονείς  μου και ήμουν σίγουρος ότι θα ανησυχούσαν. Όταν έφτασα  στους γονείς μου  και τους διηγήθηκα τι μου είχε συμβεί, τους ήταν αδύνατον να με πιστέψουν. Τέλος πάντων, εγώ το συμπέρασμά μου το έβγαλα: ποτέ δε θα απομακρύνομαι μόνος μου στο δάσος χωρίς κινητό και τα ανάλογα εφόδια, γιατί μπορεί μια απλή βόλτα να αποβεί πολλά επικίνδυνη.

     ΑΛΙΚΗ   ΔΑΪΝΑΒΑ     Γ3΄    
                                                                   

                                                  ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

    Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα… Το δάσος έσφυζε από ζωντάνια: τα πουλάκια κελαηδούσαν , τα φύλλα κουνιούνταν στο ρυθμό που τους έδινε το ήρεμο αεράκι και όλα έμοιαζαν να σε καλωσορίζουν! Φαινόταν να είναι μια μέρα γεμάτη ευχάριστες εκπλήξεις!

    Ακολούθησα και εγώ λοιπόν το πρώτο μονοπάτι που είδα, στενό και περιτριγυρισμένο από πλούσια βλάστηση. Πήρα μια βαθιά ανάσα, εισπνέοντας τον πεντακάθαρο, φρέσκο αέρα του δάσους. Αφού αναζωογονήθηκα, έβγαλα από το σακίδιό μου τη βιντεοκάμερα και ξεκίνησα το περπάτημα. Η φύση γύρω μου έμοιαζε να λειτουργεί τόσο αρμονικά, ώστε κανένας να μην μπορούσε να διαταράξει τη γαλήνη .

     Ξαφνικά, ενώ χάζευα το γύρω τοπίο, την προσοχή μου τράβηξε  ένας ήχος που φαινόταν να ακούγεται από μακριά  και έμοιαζε με ήχο κινούμενου νερού. Αμέσως  αντιλήφθηκα ότι ίσως επρόκειτο για ρυάκι ή ποτάμι και  αποφάσισα να τον ακολουθήσω. Σε κάθε βήμα που έκανα, ο ήχος ακουγόταν ακόμη πιο δυνατά, προσελκύοντας όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον μου.

      Παντού γύρω μου, αριστερά και δεξιά, όλων των ειδών τα  φυτά και τα δέντρα που χαρακτηρίζουν τα ελληνικά δάση: οξιές, βελανιδιές, έλατα… Μέχρι τότε δεν υπήρξε κανένα σημάδι από την ύπαρξη κάποιων ζώων του δάσους, εκτός από τα χαριτωμένα σκιουράκια, τα έντομα και τα πουλιά. Λογικά θα κρύβονταν, αφού συνήθως όταν εμφανίζονταν άνθρωποι, ήταν για κυνήγι. Κάθετι  γύρω μου ήταν πλέον διαθέσιμο για παρακολούθηση οποιαδήποτε στιγμή , χάρη στην υπερσύγχρονη βιντεοκάμερά μου που δεν άφηνε τίποτα να ξεφύγει από το «μαγικό » φακό της.

      Και ενώ εγώ βυθιζόμουν στις σκέψεις μου, ο ήχος από το ρυάκι όλο και πλησίαζε, ώσπου  κάποια στιγμή βρέθηκα μπροστά στο πιο υπέροχο θέαμα του δάσους, που είχα αντικρίσει ως τώρα! Ένας πανέμορφος καταρράκτης που έσφυζε από ζωή!... Η καλύτερη πιθανή κατάληξη του ολοήμερού μου  περπατήματος στο δάσος. Στάθηκα εκεί, απλά κοιτώντας τον για αρκετή ώρα και έπειτα έκατσα κάτω από τη σκιά ενός δέντρου, για να ξεκουραστώ λιγάκι… Μετά από αρκετή ώρα αποφάσισα να πάρω το δρόμο του γυρισμού. Ποιος ξέρει τι μου επιφύλασσε το μέλλον!...

ΖΕΡΒΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Β1

                          <<Περπατώντας στο δάσος>>

   Καθώς περπατά κανείς στο δάσος μπορεί να δει πολλά, αλλά και παράξενα πράγματα. Σίγουρα το πρώτο που έρχεται στο μυαλό μας είναι τα καταπράσινα δέντρα και τα αμέτρητα λουλούδια, τα οποία έχουν μια τεράστια ποικιλία χρωμάτων(κόκκινο,κίτρινο,πράσινο,άσπρο, μοβ κ.ά). Ακόμη να κάποιος είναι τυχερός μπορεί να συναντήσει και κάποιο ζώο του δάσους, όπως σκαντζόχοιρος, αλεπού, λαγός και να είναι σε ορεινή περιοχή υπάρχει περίπτωση να δει και λύκο. Επιπλέον μες στο δάσος αναπνέεις καθαρό αέρα , καθαρό οξυγόνο και επίσης ο ήλιος είναι άφθονος και αναζωογονητικός. Όλα αυτά μαζί μπορούν να σου προσφέρουν μοναδική γαλήνη και ηρεμία που δεν μπορείς να νιώσεις πουθενά αλλού.

   Όλα αυτά που αναφέρθηκαν αποτελούν τα θετικά μιας περιήγησης στο δάσος. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και τα αρνητικά, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι πολύ δυσάρεστα. Το πιο σημαντικό είναι η μόλυνση του δάσους με τις μεγάλες μάζες απορριμμάτων. Κυρίως σε δάση που βρίσκονται κοντά σε αστικές περιοχές το πλήθος των απορριμμάτων είναι τεράστιο. Παντού υπάρχουν πεταμένα χαρτιά, πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια, αλουμινένια αντικείμενα, καθώς και γυαλιά, τα οποία να δεχθούν ανάκλαση του φωτός για αρκετό χρονικό διάστημα μπορεί να προκληθεί πυρκαγιά. Αυτό δείχνει την ασέβεια του ανθρώπου προς το περιβάλλον, γιατί δεν εκτιμά αυτά που του προσφέρει η φύση. Αυτός είναι κιόλας και ο λόγος που την καταστρέφει.

   Γενικό συμπέρασμα είναι ότι σε ένα περίπατο στο δάσος, μπορούμε να συναντήσουμε και να δούμε όμορφα πράγματα, αλλά ταυτόχρονα να δούμε άσχημα αντικείμενα.