Παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας

Η 21^η Μαρτίου συμπίπτει με την έναρξη της εαρινής ισημερίας και την πρώτη ημέρα της άνοιξης. Η ημέρα αυτή ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας από τον οργανισμό τροφίμων και γεωργίας (FAO),  για να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στο δάσος που καλύπτει το 25% της επιφάνειας της Γης, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα για τις λειτουργίες του, αλλά και για την ανάγκη προστασίας του, που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη επιβίωση. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις αρνητικές εξελίξεις στα περιβαλλοντικά θέματα, όπως οι κλιματικές αλλαγές, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η ερημοποίηση της γης, οι απειλές στη βιοποικιλλότητα και η εκτεταμένη υλοτόμηση των τροπικών δασών.

Δεν είναι ημέρα γιορτής αλλά περισυλλογής και υπενθύμισης της μεγάλης σημασίας και αξίας του δάσους, ως μέρους ενός ευρύτερου περιβάλλοντος, όπου ζούμε και κινούμαστε
Στην Ελλάδα τα δάση βρίσκονται στο έλεος των φυσικών καταστροφών των καταπατητών και της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των πόρων τους. Το 15% του δασικού πλούτου της χώρας μας καταστρέφεται κάθε χρόνο από διάφορες αιτίες. Από αυτό μόλις το 10% αναδασώνεται. Οι ελάχιστοι και μεγάλοι σε ηλικία δασοφύλακες, η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση, ο απηρχαιωμένος εξοπλισμός και οι 2.500 αδιόριστοι ειδικοί επιστήμονες συνθέτουν το δασοπονικό πρόβλημα της χώρας.

Σήμερα, τα ελληνικά δάση καλύπτουν λιγότερο από το 20 % της ελληνικής γης με μικρή παραγωγικότητα σε σχέση με δάση της Βόρειας Ευρώπης. Η μειωμένη παραγωγικότητα οφείλεται σε διαφόρους παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι οι εδαφοκλιματικές συνθήκες της χώρας μας όπου δεν επιτρέπουν την ταχεία ανάπτυξη των δασικών δένδρων, ιδίως σε νότιες εκθέσεις, ενώ σε άλλες δε περιπτώσεις ευνοούν την εκδήλωση και γρήγορη επέκταση των πυρκαγιών. Το φαινόμενο των πυρκαγιών αφορά κυρίως στα μεσογειακά δάση και σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο, στη ζώνη των αείφυλλων πλατύφυλλων, όπου οι επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές δεν επιτρέπουν τη φυσική αναδάσωση και οι καμένες περιοχές μετατρέπονται σε βραχότοπους.

Τα αγαθά που λαμβάνουμε από το δάσος ως φυσικός πόρος, υλικά και άυλα όπως για παράδειγμα το ξύλο, τα θηράματα, η ψυχική ηρεμία κ.α είναι ορατά σήμερα όσο ποτέ στο παρελθόν. Η παρούσα οικονομική συγκυρία, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου, του φυσικού αερίου κλπ ανάγκασε πολλά νοικοκυριά να στραφούν σε παραδοσιακές μορφές θέρμανσης με πρώτη ύλη τα καυσόξυλα. Η διαμορφωμένη αυτή κατάσταση ανέδειξε τη μεγάλη σημασία και αξία που έχει το δάσος για την ανθρώπινη ύπαρξη και για την κάλυψη των βασικών αναγκών επιβίωσης. Ταυτόχρονα, όμως, η αναγκαιότητά του αυτή μας υπαγορεύει μια πιο ορθολογική και αειφορική διαχείριση, τέτοια που να καρπωνόμαστε το περίσσευμα που παράγει το δάσος και ταυτόχρονα να μην παρεμποδίζουμε την ανάπτυξή και τη βελτίωσή του.

Ο άνθρωπος γεννήθηκε μέσα στο δάσος όπου βρήκε τροφή και στέγη, η ύπαρξή του, αποτελεί παρακαταθήκη από την προηγούμενη γενιά που πρέπει να παραδώσει στην επόμενη. Συνεπώς, η προστασία του δάσους και η διατήρησή του αποτελεί υποχρέωσή μας και ευθύνη του σύγχρονου ανθρώπου είναι να καλλιεργήσει μια σχέση σεβασμού και αρμονικής συμβίωσης μαζί του.

Η παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, είναι ημέρα αφύπνισης αλλά και υπενθύμισης πως όλοι μαζί αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά πρέπει να βοηθήσουμε στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και να συμβάλλουμε στην αύξηση  του πρασίνου ακόμα και μέσα στον πυκνοκατοικημένο ιστό της πόλης.

 

 Σπαθής Στέλιος  Τμήμα Β3